2013 yılında çok şükür ki anne olup, o kelimelerin kifayetsiz kaldığı mutluluğu yaşadım.. Maalesef doğum öncesi de, sonrası da tatsız gelişti.. Erken doğumla prematüre olarak dünyaya gelen kızımdan bir süre ayrı kalmak zorundaydık.. Arkadaşlarım arasında elinden makinesi düşmeyen biri olarak bilinirdim ama kızım doğduktan sonra kendimi O'nun her anını fotoğraflarken buldum..

Okuduğum üniversiteden edindiğim teknik bilgileri ve yıllarımı verip yoğurduğum sanatsal bakış açımı fotoğraflarıma yansıtmaya çalışırım.. Aylarca resmini yaptığım tablo gibi, çektiğim fotoğraflar da beni inanılmaz heyecanlandırır.

Bu işi yaparken en çok sevdiğim detay nedir biliyor musunuz?   Yavrumu kucağıma günlerce alamadığım, kokusunu duyamadığım, ilk emzirmeyi yaşayamadığım, göbek bağının bakımını bile bilmediğim bu ilk anları; fotoğraflarını çektiğim ailelerle birlikte tanıklık ederek tatmış oluyorum.. Üstelik öyle şanslıyım ki, bu anı bir kez değil defalarca yaşıyorum :)